- niezmierny
- niezmierny {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'niezwykle duży, ogromny; nieogarniony, niezmierzony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niezmierne szczęście, bogactwo. Niezmierna tęsknota. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
niezmierny
Look at other dictionaries:
niezmierny — «olbrzymi, ogromny, nieogarniony, bezbrzeżny, niezmierzony» Rzecz niezmiernej wagi. Niezmierna radość, tęsknota, rozpacz. Niezmierny ból, smutek, żal … Słownik języka polskiego
bezdenny — bezdennynni 1. «niezmiernie głęboki; przepaścisty» Bezdenna studnia. Bezdenne lochy, przepaście. Bezdenna kieszeń. 2. «ogromny, mający bardzo duże nasilenie; niezmierny, bezgraniczny (zwykle o czymś ocenianym ujemnie lub przykrym)» Bezdenni… … Słownik języka polskiego
bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… … Słownik języka polskiego
nieopisany — «nie dający się opisać, wyrazić; nadzwyczajny, niezmierny» Nieopisany spokój, urok, zachwyt. W domu panował nieopisany bałagan. Wzbudzić nieopisany strach … Słownik języka polskiego
niewymowny — niewymownyni książk. «nie dający się wyrazić; niewysłowiony, nieopisany; niezmierny, niezwykły» Niewymowna tkliwość, błogość. Niewymowny urok, wdzięk. Niewymowne szczęście, cierpienie. niewymowne w użyciu rzecz., rzad. «kalesony; ineksprymable» … Słownik języka polskiego
niewypowiedziany — książk. «nie dający się wypowiedzieć; niewysłowiony, niezmierny, niezwykły» Niewypowiedziany smutek. Niewypowiedziana tęsknota, radość … Słownik języka polskiego
niewysłowiony — «nie dający się wyrazić słowami; niewypowiedziany, niewymowny, niezmierny, niezwykły» Niewysłowione piękno. Niewysłowiona dobroć, radość, błogość … Słownik języka polskiego
niezmiernie — przysłów. od niezmierny Niezmiernie ważny. Niezmiernie skryty. Niezmiernie mi przykro. Niezmiernie mu imponował. Cieszyć się niezmiernie z czegoś … Słownik języka polskiego
srogi — srodzy, sroższy 1. «pozbawiony wyrozumiałości, litości; surowy, okrutny; będący wyrazem takich cech» Srogi władca. Srogi gniew. Srogi rozkaz. Sroga kara. Srogie prawo, rozporządzenie, przepisy. Srogi wychowawca. 2. «o czymś nieprzyjemnym:… … Słownik języka polskiego
straszliwy — straszliwywi, straszliwywszy 1. «zwykle o zjawiskach: wzbudzający grozę, przejmujący lękiem; straszny» Straszliwa burza. Straszliwe nieszczęście. 2. «bardzo zły, okropny; straszny» Pisać straszliwym stylem. 3. pot. «bardzo duży, bardzo… … Słownik języka polskiego
